Wat doe je precies als vrijwilliger?
‘Het belangrijkste is dat je er elke week bent. Verder is het de bedoeling dat je niet te veel aanpakt, maar gewoon praat en zorgt dat iemand zich wat beter gaat voelen. Dat leer je ook in de cursus die elke vrijwilliger van tevoren volgt. Ouders zitten vaak in een tijdelijke dip vanwege bijvoorbeeld ziekte, werkloosheid of psychische problemen. Zelf merk ik ook dat mijn kinderen vervelend worden als ik niet goed in mijn vel zit. Bij deze gezinnen zie je dat uitvergroot.’
Hoe zorg je dat iemand zich beter gaat voelen?
‘Ik kom nu bijvoorbeeld bij een moeder die het moeilijk vindt om grenzen te stellen. Toen ik laatst zag dat ze dat wel deed, gaf ik haar een complimentje. ‘Lastig hè? Knap dat je niet hebt toegegeven!’ Streng zijn is helemaal niet leuk, maar door zo’n compliment wordt het toch een positieve ervaring. De week daarna vertelde ze trots dat ze niet had toegegeven toen haar dochter weer lang had gezeurd om iets leuks te doen. Dat zelfvertrouwen is heel belangrijk. En het helpt, merkt ze: haar kind gaat minder zeuren.’
Put je veel uit je eigen opvoedervaring?
‘Als ik zie dat een moeder met een puber in discussie gaat door te schreeuwen, vertel ik dat ik dat soms ook doe, hoe stom dat ook is. ‘Het werkt niet, hè,’ zeggen we dan tegen elkaar. Door Facebook lijkt het soms of alles alleen maar goed gaat met iedereen. Dat maakt het extra lastig om je onzekerheid te delen, terwijl het oplucht om erover te praten en te zien dat niemand een supermoeder of –vader is. Dan verandert het gevoel van ‘ik ben helemaal fout’ naar ‘ik maak weleens fouten en dat is menselijk’.’
Zie je effect van je vrijwilligerswerk?
‘Na een half jaar of een jaar is er meestal veel veranderd. Je ziet ouders opbloeien. Als het zelfvertrouwen groeit, volgt de opvoeding vanzelf en kunnen mensen weer zelfstandig verder. Dat geeft je als vrijwilliger een heel goed gevoel. Er is ook onderzoek gedaan waaruit blijkt dat Home-Start goed werkt. Ik vind dat het veel vaker zou moeten worden ingezet.’
Door wie dan?
‘Mensen erkennen niet graag hun problemen en nemen dus ook niet snel contact op met Home-Start. Huisartsen doen dat ook niet vaak. Ze denken niet direct aan vrijwilligerswerk als oplossing, terwijl het veel leed kan voorkomen en ook nog eens heel goedkoop is. Als dat nodig is kan later altijd nog professionele zorg worden geregeld. Ik hoop dat huisartsen, maar ook jeugdverpleegkundigen en onderwijzers, dit interview lezen. Als een moeder in je omgeving aangeeft dat het niet goed gaat, denk dan aan Home-Start!’
Wat doe je precies als vrijwilliger?
‘Het belangrijkste is dat je er elke week bent. Verder is het de bedoeling dat je niet te veel aanpakt, maar gewoon praat en zorgt dat iemand zich wat beter gaat voelen. Dat leer je ook in de cursus die elke vrijwilliger van tevoren volgt. Ouders zitten vaak in een tijdelijke dip vanwege bijvoorbeeld ziekte, werkloosheid of psychische problemen. Zelf merk ik ook dat mijn kinderen vervelend worden als ik niet goed in mijn vel zit. Bij deze gezinnen zie je dat uitvergroot.’
Hoe zorg je dat iemand zich beter gaat voelen?
‘Ik kom nu bijvoorbeeld bij een moeder die het moeilijk vindt om grenzen te stellen. Toen ik laatst zag dat ze dat wel deed, gaf ik haar een complimentje. ‘Lastig hè? Knap dat je niet hebt toegegeven!’ Streng zijn is helemaal niet leuk, maar door zo’n compliment wordt het toch een positieve ervaring. De week daarna vertelde ze trots dat ze niet had toegegeven toen haar dochter weer lang had gezeurd om iets leuks te doen. Dat zelfvertrouwen is heel belangrijk. En het helpt, merkt ze: haar kind gaat minder zeuren.’
Put je veel uit je eigen opvoedervaring?
‘Als ik zie dat een moeder met een puber in discussie gaat door te schreeuwen, vertel ik dat ik dat soms ook doe, hoe stom dat ook is. ‘Het werkt niet, hè,’ zeggen we dan tegen elkaar. Door Facebook lijkt het soms of alles alleen maar goed gaat met iedereen. Dat maakt het extra lastig om je onzekerheid te delen, terwijl het oplucht om erover te praten en te zien dat niemand een supermoeder of –vader is. Dan verandert het gevoel van ‘ik ben helemaal fout’ naar ‘ik maak weleens fouten en dat is menselijk’.’
Zie je effect van je vrijwilligerswerk?
‘Na een half jaar of een jaar is er meestal veel veranderd. Je ziet ouders opbloeien. Als het zelfvertrouwen groeit, volgt de opvoeding vanzelf en kunnen mensen weer zelfstandig verder. Dat geeft je als vrijwilliger een heel goed gevoel. Er is ook onderzoek gedaan waaruit blijkt dat Home-Start goed werkt. Ik vind dat het veel vaker zou moeten worden ingezet.’
Door wie dan?
‘Mensen erkennen niet graag hun problemen en nemen dus ook niet snel contact op met Home-Start. Huisartsen doen dat ook niet vaak. Ze denken niet direct aan vrijwilligerswerk als oplossing, terwijl het veel leed kan voorkomen en ook nog eens heel goedkoop is. Als dat nodig is kan later altijd nog professionele zorg worden geregeld. Ik hoop dat huisartsen, maar ook jeugdverpleegkundigen en onderwijzers, dit interview lezen. Als een moeder in je omgeving aangeeft dat het niet goed gaat, denk dan aan Home-Start!’