Skip to main content

Een Steungezin; omdat opvoeden soms echt heel zwaar kan zijn.

Ze zijn veel samen en op elkaar gericht. Haar man werkt fulltime en wordt soms op zijn werk opgebeld om thuis te komen, omdat het voor moeder te veel is.

Dat dit ook voor vader zwaar is, naast zijn baan, valt wel te raden. Het geeft spanning in het gezin maar ook binnen hun relatie. Via een thuisbegeleidngstraject door professionals van Yunio is de situatie in het gezin weer op orde, maar dat de opvoeding Marije nog steeds wel zwaar valt, dat blijft. Van de thuisbegeleider kreeg zij het advies om met InHuis Steungezinnen in gesprek te gaan: Een ander gezin waar haar zoon even zou kunnen spelen en meedraaien, liefst ook met andere kinderen.

Eerst wilde Marije er niet veel van weten. Ze vond het lastig en moeilijk om haar kind aan met een andere ouder mee te laten gaan, en om hem los te laten. Toch is ze begonnen aan het kennismakingtraject, omdat het idee haar voor haar zoon ook wel aansprak. En omdat het kennismakingstraject heel rustig verloopt en ze bij iedere stap kon overwegen wel of niet verder te gaan, heeft ze goed kunnen aangeven wat zij wel of niet wilde.

Bij de kennismaking met het steungezin viel alles op zijn plek. Bart vond het heerlijk om daar te spelen. De steunouders gaven vertrouwen bij Marije en haar man dat zij een fijne plek kunnen bieden aan hun zoon.

 

Ze zijn veel samen en op elkaar gericht. Haar man werkt fulltime en wordt soms op zijn werk opgebeld om thuis te komen, omdat het voor moeder te veel is.

Dat dit ook voor vader zwaar is, naast zijn baan, valt wel te raden. Het geeft spanning in het gezin maar ook binnen hun relatie. Via een thuisbegeleidngstraject door professionals van Yunio is de situatie in het gezin weer op orde, maar dat de opvoeding Marije nog steeds wel zwaar valt, dat blijft. Van de thuisbegeleider kreeg zij het advies om met InHuis Steungezinnen in gesprek te gaan: Een ander gezin waar haar zoon even zou kunnen spelen en meedraaien, liefst ook met andere kinderen.

Eerst wilde Marije er niet veel van weten. Ze vond het lastig en moeilijk om haar kind aan met een andere ouder mee te laten gaan, en om hem los te laten. Toch is ze begonnen aan het kennismakingtraject, omdat het idee haar voor haar zoon ook wel aansprak. En omdat het kennismakingstraject heel rustig verloopt en ze bij iedere stap kon overwegen wel of niet verder te gaan, heeft ze goed kunnen aangeven wat zij wel of niet wilde.

Bij de kennismaking met het steungezin viel alles op zijn plek. Bart vond het heerlijk om daar te spelen. De steunouders gaven vertrouwen bij Marije en haar man dat zij een fijne plek kunnen bieden aan hun zoon.

Zo bijzonder dat er mensen zijn die, zonder er iets voor terug te willen krijgen, dit voor een ander doen.

Inmiddels gaat Bart al een aantal maanden iedere week een middag spelen in het steungezin. Hij draait lekker mee en speelt graag met de kinderen van 4 en 6 jaar. Vooral de jongste dochter is favoriet.

Marije en haar man zijn heel dankbaar dat het steungezin Bart zo opneemt in het gezin en hij zich daar veilig en vertrouwd voelt. Nu vraagt hij bijna dagelijks wanneer hij weer mag spelen in het steungezin en geniet van het uit spelen gaan. Niet dat ze bijzondere dingen doen, buiten spelen, pepernoten bakken of gewoon samen op de grond spelen. De positieve aandacht, gezelligheid en structuur maken het steungezin een fijne plek om te zijn voor Bart. En Marije leert om haar kind los te laten, zelf te ontspannen en op te laden om de zorg voor hem aan te blijven kunnen.

Marije is zo blij met het steungezin. “Zo bijzonder dat er mensen zijn die, zonder er iets voor terug te willen krijgen, dit voor een ander doen.” Door deze steun te ontvangen, kan Marije de zorg voor haar kind beter aan en staat ze sterker in haar schoenen.