Bijna 4 jaar geleden werd ik voor de eerste keer moeder. Een bijzondere rol, waarbij je ineens verantwoordelijk bent voor zo’n hummeltje. Zodra je die kleine vasthebt, vergeet je de wereld om je heen en voel je de intense liefde die je voor een kind kan voelen. Bij ons was de start alleen niet zo rooskleurig. Ik was direct zijn mama, maar het continue vasthouden werd belemmerd door een glazen huisje. Onze kleine man was extreem te vroeggeboren. Een periode van onzekerheid, vooral op het moment dat je hem mee naar huis mag nemen.
 
Ik heb onwijs veel steun gehad aan de medewerkers van het consultatiebureau. Ze stonden echt voor ons klaar. Maar ik merkte ook in mijn omgeving dat er veel minder positieve geluiden zijn over het consultatiebureau. Daarnaast merkte ik in de loop van de tijd dat sommige dingen toch anders hadden gekund. Een extreem prematuur kindje heeft door zijn/ haar voorgeschiedenis toch een iets andere ontwikkeling dan de gemiddelde baby.

Uiteindelijk is bij ons de zorg “goed” geweest. Maar ik geloof dat “zeer goed” ook haalbaar is. Dit kan door de passie van alle medewerkers en door betrokkenheid van ouders. Vandaar de stap om deel te nemen aan de cliëntenraad. Ik hoop dit, samen met de achterban van kennis en vrienden, nog vele jaren te blijven doen.

Eefje Engelen - Lid cliëntenraad Yunio